Woorde van Die Reisiger - Mel Botes

n Reisiger stap deur ‘n herfsvallei in weerloosheid van ‘n weggooikind Hoe lank moet dit neem om iets te laat sien hoe lank nog voordat enigiemand iets gaan hoor Mamma stap in hospitaalgange af en ruik na gewasde lyke Pappa trek eiehandig die masjien uit die bakwerk ‘n Jammerte het my laat terugspoel deur ‘n tydlose album ‘n verwarring laat my slegs verwonderend snak na ‘n gevlegselde slet met maanvoete trek my rugstring my draaie kort en ek bid vreesloos deur die nagmaalsdiens ‘n Reisiger stap deur ‘n herfsvallei in die riging van vervreemde tyd hoe lank nog Here hoe lank nog? Ek onthou jou voetstappe in n afskilf gang jou spookbeeld wat in ‘n houtraam hang mag die hemel op jou neerdaal en jou behoed en bid jy soms vir my of hou jy soms verby ‘n Droefling het jou jas afgepluk en my dop aan ieder getoon stuk vir stuk skeur daar gletsers weg van ‘n yskoue somber ikoon ‘n Reisiger stap deur ‘n herfsvallei in dieselfde rigting in ‘n ander tyd hy krap rond in sy verlede en hou by alles verby