Woorde van 'n Brief Aan - Mel Botes

Maak nie saak hoeveel jy kon sien of hoevel jy bedrieg het of hoeveel hande jou wou borsvoed met liplek tepels en vanilla Maak nie saak hoeveel oë jou kon sien of hoeveel skille jy verdien in die fluister van die reën dans die vlamme om jou heen Maak nie saak wie van jou vergeet of jou sweerkolle af wou was in ‘n vonkprop paradys het jou oliebloed verys Jy verswelg my in hardvog oë op ‘n koel somersaand en baby bewe stukkend op die rotse teen die slingers van die skuim Als terwyl daar doudruppels in afdrup gil teen ‘n snydend spykerskoen se trap want onder ‘n amoniak setperk is daar molle wat mekaar skarrelend vertrap En dalk keer ek weer terug gebalsem en verjeug om my houdhok hulle skaar ek leênd na my voete staar